بررسی عوامل مرتبط با مهاجرت بیماران در استان کرمان

مقدمه: آگاهی درست از چگونگی استفاده افراد از تسهیلات بهداشتی و درمانی، عنصری حیاتی جهت برنامه­ریزی و تخصیص منابع است. در ایران با اجرایی شدن طرح پزشک خانواده و تلاش در جهت اصلاح نظام ارجاع، مسئله جا­به­جایی بیماران بین مناطق و عوامل مؤثر بر این جابه­جایی­ها دارای اهمیت خواهد بود. روش‌ها: در این پژوهش با استفاده از مدل اقتصادی لاجیت و به شیوه گذشته نگر، ارتباط خصوصیات دموگرافیکی بیماران، نوع بیمه درمانی، فاصله جغرافیایی تا بیمارستان محل دریافت خدمت و خصوصیات بیمارستان­ها با مهاجرت بیماران در 21 گروه بیماری براساس تشخیص نهایی ثبت شده در پرونده آنان بر اساس کدهای ICD10مورد بررسی قرار گرفت­. کلیه تخمین­ها با نرم افزار Eviews­­، نسخه 6 صورت گرفت. نتا‌یج: حدود 40 درصد بیماران هر یک از بیمارستان­های شهرستان کرمان، بیماران مهاجر از سایر شهرستان­ها بودند و اغلب خدمات ارایه شده به بیماران مهاجر در محل زندگی خود آن­ها نیز ارایه می­شد. اکثر مهاجرت­ها در نتیجه عدم ارایه خدمات مطلوب از دیدگاه بیماران در محل زندگی آن­ها اتفاق­ افتاده بود. ضرایب منفی، فاصله جغرافیایی، تعداد پزشک، تعداد تخت و ضرایب مثبت وجود بیمه ها بود که در همه گروه­ها ثابت بود و این به معنی تأثیر مشابه این متغیرها بر مهاجرت بیماران در همه گروه­های بیماری بود. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که عواملی مانند فاصله و نوع بیماری بر مهاجرت بیماران تأثیری بیشتر از احساس بیمار راجع به مرکز ارایه خدمت نداشت و عدم توجه به این واقعیت به ویژه در طراحی نظام ارجاع در طرح بزرگ پزشک خانواده منجر به مشکلاتی در زمینه عدالت، رضایت بیماران و تأمین مالی مؤسسات درمانی خواهد شد.